آخر به نامش رسید...

ادبی کرد به مادرمان زهرا(سلامـ الله علیها)

                که برق نگاه حسین(علیهـ السلامـ) را سمت خودش کشید...

و از آن لحظه به بعد هرگاه نگاهش به حسین(علیهـ السلامـ)  میفتاد،

سرش را پایین می انداخت و دنبال فرصتی بود تا حق خدمت به جا آورد و کارش به خیر انجامد..

                               و همین ادبش بود که از حُــر ، حُــر را ساختــ...